Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Δυό δυό...

Να 'μαστε κι από δω! Γυρίσαμε, όχι για πολύ βέβαια αφού σε 2 βδομάδες θα ξεκινήσει το τελευταίο μέρος των φετινών διακοπών! Το παρακάναμε φέτος! Ένα μήνα λουκέτο, 23 Ιουλίου με 23 Αυγούστου! Η αλήθεια είναι ότι είχαμε σκοπό να ετοιμάσουμε μια ανάρτηση από την προηγούμενη εβδομάδα αλλά με όλα όσα γίνονται δεν είχαμε και πολύ διάθεση!
Ως γνωστόν, επιχειρούμε πολλές φορές να συνδυάζουμε τις διακοπές μας και ταξίδια μας εν γένει με φίλους που για τον ένα ή το άλλο λόγο βρίσκονται σε κάποιος μέρος. Έτσι και πέρυσι το καλοκαίρι καταλήξαμε στο νησί που θα μας φιλοξενούσε επειδή εκεί βρισκόταν ένας φίλος μας και εκπλήρωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις! Και το όνομα αυτού: Χίος! Όχι του φίλου καλέ, του νησιού! Αρκετά εναλλακτικός καλοκαιρινός προορισμός είναι η αλήθεια! Και το ταξίδι μεγάλο, αφού αποφασίσαμε να πάμε δια θαλάσσης! Την 1η μέρα, κινηθήκαμε στη νότια πλευρά του νησιού και επισκεφτήκαμε την αμμώδη παραλία της Κώμης! Και ενώ οι υπόλοιποι λιάζονταν και έκαναν τα μπάνια τους, ο τρελοτουρίστας ενημερωνόταν για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της μόδας. Μετά το μπανάκι, κάναμε μια βόλτα στην ενδοχώρα...
...και συγκεκριμένα στο Πυργί, το μεγαλύτερο από τα χωριά της Χίου και έδρα του Δήμου των Μαστιχοχωρίων. Τα περισσότερα σπίτια του χωρίου έχουν τους τοίχους τους διακοσμημένους με τα περίφημα "ξυστά", ένα ασβεστώδες επίχρισμα, με διάφορα γραμμικά εγχάρακτα σχέδια. Στην, πλατεία του χωριού κάτσαμε και δειπνήσαμε!
Την επόμενη μέρα, η διαδρομή μας ήταν και πάλι προς το Νότο, και προς την πιο ξακουστή παραλία του νησιού, τα Μαύρα Βόλια. Πρόκειται για δυο μεγάλες παραλίες λίγο μετά τον Εμπορειό καλυμένες με χοντρά μαύρα βότσαλα! Εντυπωσιακές αν μη τι άλλο και με μπόλικη σκιά, τουλάχιστον την ώρα που πήγαμε εμείς, μεσημεράκι δηλαδή!
Κι επειδή όσο πέρναγε η ώρα η σκιά απλωνότανε και αρχίζαμε να κρυώνουμε διοτι είχε και αεράκι, αποφασίσαμε να φύγουμε για μια βόλτα στα χωράφια με τα μαστιχόδεντρα...
...και στη συνέχεια να κατευθυνθούμε προς μια άλλη γειτονική παραλία για να δροσιστούμε και πάλι, τα Βρουλίδια. Έχει μπόλικα και απότομα σκαλιά για την κάθοδο αλλά τα νερά σε αποζημιώνουν! Λειτουργεί και καντίνα, η οποία όμως βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και κατεβάζει τις παραγγελίες με τροχαλία!
Μετά το μπάνιο, η βόλτα στην ενδοχώρα συνεχίστηκε με επίσκεψη στο άλλο ξακουστό χωριό της περιοχής, τα Μεστά. Ένα καλοδιατηρημένο μεσαιωνικό χωριό, στο οποίο τα σπίτια είναι πολύ κοντά χτισμένα το ένα με το άλλο και επικοινωνούν με τα χαρακτηριστικά σκεπαστά δρομάκια.